Τουλάχιστον μία στις τέσσερις γυναίκες θα εμφανίσουν ένα ή περισσότερα ινομυώματα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ποιες είναι όμως οι επιπτώσεις που μπορεί να έχουν τα ινομυώματα σε μια εγκυμοσύνη? Στη συνέχεια του άρθρου θα βρείτε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.
Τι είναι τα ινομυώματα
Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι της μήτρας που προέρχονται από τις μυϊκές ίνες του μυομητρίου. Δηλαδή, κύτταρα του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας αναπτύσσονται ανώμαλα και σχηματίζουν καλοήθεις όγκους διαφόρων διαστάσεων, που ποικίλλουν από λίγα χιλιοστά έως και αρκετά εκατοστά. Τα ινομυώματα είναι το πιο σύνηθες μόρφωμα της γυναικείας πυέλου. Είναι ιδιαίτερα συχνό εύρημα στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας με έξαρση σε ηλικίες μεταξύ 30 και 45 ετών. Ανάλογα με τη θέση τους κατατάσσονται σε:
- Ενδοτοιχωματικά: Τα οποία βρίσκονται μέσα στα τοιχώματα της μήτρας
- Υπορογόνια: Στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας.
- Υποβλενογόνια: Εισβάλλουν στην κοιλότητα της μήτρας.
- Μισχωτά: Είναι έξω από τη μήτρα και συνδέονται με αυτή με λεπτό μίσχο.
Αίτια εμφάνισης
Η αιτιοπαθογένεια είναι άγνωστη. Ωστόσο, έχει συσχετιστεί με την κληρονομικότητα και τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων στη γυναίκα.
Ινομυώματα πριν την εγκυμοσύνη
Όσον αφορά τις γυναίκες που προγραμματίζουν εγκυμοσύνη τα ινομυώματα συστήνεται να αφαιρεθούν. Ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μέσα ή κοντά στην κοιλότητα της μήτρας. Αρχικά η ύπαρξη τους μπορεί να δυσκολέψει τη σύλληψη. Επιπλέον μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την κύηση καθώς είναι πολύ πιθανόν να αυξηθούν σε μέγεθος. Μετά την αφαίρεση τους, η γυναίκα μπορεί να συλλάβει μετά από ένα διάστημα 2 με 6 μηνών. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι εάν το ινομύωμα είναι μισχωτό το διάστημα αυτό είναι πολύ πιο σύντομο. Τέλος η ινομυωματεκτομη προ σύλληψης ενδείκνυται σε γυναίκες με ιστορικό επαναλαμβανόμενων αποβολών για τη βελτίωση του αναπαραγωγικού αποτελέσματος.
Ινομυώματα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Περίπου 30% των γυναικών με ινομυώματα θα παρουσιάσουν επιπλοκές στην κύηση. Αιμορραγία, αυτόματες αποβολές, ανώμαλες προβολές του εμβρύου, αποκόλληση πλακούντα και πρόωρο τοκετό. Επιπλέον, πόνος μπορεί να προκληθεί όταν το ινομύωμα υποστεί εκφύλιση, δηλαδή όταν εξαιτίας της ταχείας ανάπτυξής του δεν αιματώνεται ικανοποιητικά. Αυτό έχει ως συνέπεια τη νέκρωση τμήματός του. Σπανίως μεγάλα ινομυώματα μπορεί να συμπιέσουν και να προκαλέσουν παραμορφώσεις της κεφαλής και των άκρων του εμβρύου. Τέλος η πιθανότητα αποπεράτωσης του τοκετού με καισαρική τομή αυξάνεται εάν έχουν ανακαλυφθεί ινομυώματα συνήθως λόγω της θέσης τους.
Διάγνωση και αντιμετώπιση
Η διάγνωση τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολη. Λόγω της φυσιολογικής πάχυνσης του μυομητρίου δεν είναι εύκολη η ανίχνευση τους μέσω υπερήχου. Σε ορισμένες περιπτώσεις η χειρουργική τους αντιμετώπιση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κρίνεται απαραίτητη για την ασφάλεια της μητέρας και του βρέφους. Ωστόσο, πρέπει να λαμβάνονται πάντα υπόψιν οι κίνδυνοι που μπορεί να εμφανιστούν.
Συμπερασματικά, ενώ πολλά ινομυώματα δεν χρειάζονται θεραπεία, σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών κάποια πρέπει να αφαιρούνται λόγω θέσης, διαστάσεων και συμπτωμάτων.
