Τι είναι τα ινομυώματα μήτρας;
Ινομυώματα μήτρας ονομάζονται οι καλοήθεις όγκοι εντός κι εκτός της μήτρας, οι οποίοι εμφανίζονται κυρίως κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας. Σημειώνεται ότι σπάνια μπορεί να εξελιχθούν σε κακοήθεις όγκους. Βασικό γνώρισμα των ινομυωμάτων είναι το πλήθος συμπτωμάτων με το οποίο έρχεται αντιμέτωπη η ασθενής, επηρεάζοντας την ομαλή λειτουργία της μήτρας και δημιουργώντας αστάθεια και διαταραχές κατά την έμμηνο ρύση.
Για την ακρίβεια, τα ινομυώματα αποτελούνται από διογκωμένες μυϊκές ίνες καθώς και ινώδη συνδετικό ιστό. Το μέγεθος τους ποικίλλει, συνήθως κυμαίνεται μεταξύ λίγων χιλιοστών έως και πολλά εκατοστά, εξαρτάται την περίπτωση.
Οι κατηγορίες των ινομυωμάτων είναι 3 και διαχωρίζονται ανάλογα με το σημείο στο οποίο εμφανίζονται.
- Υπορρογόνια
Βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια της μήτρας και ευθύνονται κυρίως για πιεστικά συμπτώματα ή και άτυπα κοιλιακά άλγη.
- Ενδοτοιχωματικά
Εντοπίζονται στο εσωτερικό του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας. Είναι υπεύθυνα για την πρόκληση μηνομητρορραγίας.
- Υποβλεννογόνια
Προβάλουν μερικώς ή και ολικώς στην κοιλότητα της μήτρας, παραμορφώνοντας την. Συνήθως εντοπίζονται κάτω από το ενδομήτριο και είναι υπεύθυνα για τα περισσότερα προβλήματα (αιμορραγίες και υπογονιμότητα).
Παράγοντες Συμπτωμάτων
Ο τρόπος εμφάνισης των συμπτωμάτων εξαρτάται αποκλειστικά από το μέγεθος και τον αριθμό των ινομυωμάτων.
Τι Συμπτώματα παρουσιάζει η ασθενής;
Τα συνηθέστερα συμπτώματα που μαρτυράνε την ύπαρξη ινομυωμάτων είναι τα εξής:
- Υπογονιμότητα
- Ακράτεια ούρων, συχνές ουρολοιμώξεις
- Πόνος, έντονο αίσθημα βάρους
- Έντονη αιμορραγία κατά την περίοδο, ικανή μάλιστα να προκαλέσει αναιμία στην ασθενή.
- Αίσθημα δυσφορίας κατά την έμμηνο ρύση, τάσεις για συνεχείς ζαλάδες, κόπωση και νωθρότητα.
- Πιθανότητα αποβολής κατά το πρώτο τρίμηνο κύησης.
- Κοιλιακά άλγη
Δεδομένου ότι σπάνια είναι αντιληπτό ότι στα παραπάνω ευθύνονται τα ινομυώματα, οι περισσότερες γυναίκες ενημερώνονται ότι έχουν, μόνο κατά την κλασική γυναικολογική εξέταση.
Θεραπείες Ινομυωμάτων:
Η θεραπεία τωv ινομυωμάτων γίνεται είτε μέσω φαρμακευτικής αγωγής, είτε με εμβολιασμό ή τέλος, με χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση διακρίνεται στην ινομυωματεκτομή και στην υστερεκτομή, ανάλογα την περίπτωση της ασθενούς.
