Τι είναι ο καταρράκτης;
Καταρράκτης ονομάζεται το θόλωμα του φακού του οφθαλμού, που βρίσκεται πίσω από την ίριδα και την κόρη. Συνήθως, εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, άνω των 50 – 60 χρόνων και αποτελεί φυσικό αποτέλεσμα της γήρανσης του οργανισμού. Κάποιες φορές, ο καταρράκτης μπορεί να εμφανιστεί λόγω νοσημάτων (σακχαρώδης διαβήτης), φλεγμονών στα μάτια, ή τραυματισμών. Άλλες φορές, σπανιότερα, ενδέχεται να υπάρχει εκ γενετής.
Τι προκαλεί τον καταρράκτη;
Ο φυσικός φακός του ματιού, αποτελείται κυρίως από νερό και πρωτεΐνες. Ορισμένες από αυτές τις πρωτεΐνες, κρατάνε τον φακό καθαρό, μέσω του οποίου διαπερνάει το φως, φτάνει στον αμφιβληστροειδή και εμφανίζονται οι εικόνες. Λόγω, όμως, της φυσικής γήρανσης και με την πάροδο του χρόνου, οι πρωτεΐνες αυτές, μερικές φορές, συσσωρεύονται στον φακό δημιουργώντας ένα σταδιακό θάμπωμα, το οποίο ονομάζεται καταρράκτης.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Ο καταρράκτης αναπτύσσεται αργά και σταδιακά και στην αρχή δεν έχει αρνητική επίδραση στην όραση. Σταδιακά, όμως, ο ασθενής αρχίζει να έχει ενοχλήσεις και να παρατηρεί αλλαγές στην όραση του. Τα κύρια συμπτώματα είναι:
- Θολή όραση. Λόγω του «σύννεφου» που δημιουργείται στον φυσικό φακό του ματιού, ο ασθενής παύει να βλέπει καθαρά, σαν να κοιτάζει μέσα από ένα θολωμένο κομμάτι γυαλί.
- Φωτοευαισθησία.
- Αντανάκλαση και θολούρα γύρω από τα αντικείμενα και τα φώτα, κυρίως κατά τις νυχτερινές ώρες.
- Ξεθωριασμένα χρώματα, σαν να κοιτάζει μια παλιά φωτογραφία.
- Φαινόμενο των διπλών εικόνων, οπού ο ασθενής βλέπει διπλά τις εικόνες.
Τρόποι αντιμετώπισης
Η μόνη λύση για την οριστική αντιμετώπιση του καταρράκτη είναι η χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία με σταγόνες και την χρήση υπερήχων. Πρόκειται για τη μέθοδο φακοθρυψίας, μια ανώδυνη διαδικασία, με βραχεία επούλωση, που επιτρέπει στον ασθενή να επιστρέψει άμεσα στις δραστηριότητές του χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.
Έγκαιρη διάγνωση
Παρ’ όλο που ο καταρράκτης δεν προκαλεί φαγούρα, ερεθισμό ή πόνο στα μάτια, δημιουργεί ωστόσο δυσκολίες στην καθημερινότητα και τις ασχολίες του ασθενή. Μόλις παρατηρήσετε κάποια από τις παραπάνω ενδείξεις, καλό είναι να επισκεφτείτε τον θεράποντα ιατρό για μια ορθή αξιολόγηση του προβλήματος.
